Փոքր ժամանակ տիպեր կային, որ ծամոնի մեջից դուրս էին գալիս` պոռնոգրաֆիկ նկարներ էին: Մոտ վեց տարեկան էի, երբ բացում էի կին էր երևում` հիասթափվում էի, ինձ հետաքրքրում էր տղամարդու մարմինը, բայց էդ ժամանակ չգիտեի` ինչ ա սեռականություն, ինչ ա ձգողություն:
16 տարեկանում զգացի, որ ինչ-որ ձևով չեմ ինտեգրվում հասարակությունում:
Հոմոսեքսուալության թեմայով պլակատ էի կպցրել պատիս: Մամաս ասեց` էս ի՞նչ ա, կարո՞ղ ա դու էլ ես դրանցից: Ասեցի` հետո ի՞նչ, թեկուզ տենց եմ, ի՞նչ կա: Ինքը սկսեց լացել` իմ համար վախենալու երազ ա, ես եմ ուրիշներին ձեռ առնում, իսկ իմ երեխան տենց ա: Ես բառեր չէի գտնում, ու, «մամա, ես գեյ եմ» չէի կարա ասեի:
Մամաս ասում էր` գեյերին պետք ա վառել, առնետների նման զզվելի են: Ես ենթադրում էի, որ ինձ պաշտպանելու համար էր անում:
Երբ ես իրան պատմեցի իմ մասին, պարզվեց, որ, հա, ինքը դրա համար էր անում: